Hierbij weer de 4de en ena laatste reisupdate van onze roadtrip door west-Canada. We verlaten Vancouver Island en staan na een week weer op het vaste land. Onze koffers zijn officieel verdwenen. Lufthansa weet niet meer waar ze zijn. Dat was balen, maar betekende wel dat we vollop kleding konden kopen in Whistler. Niet de goedkoopste plek voor onze reisinkopen, maar wel goed spul! Whistler is echt een plek voor avonturiers, en daar maken we goed gebruik van: raften, klimmen door de bomen en vette wandelingen. Hiken in Whistler kon je niet overslaan! Daarna bezoeken we een ‘goudzoekers hotel’ en zien we de mooiste watervallen. Lees verder voor foto’s en meer details! Enjoy.
21-07-2022
Dag 11 Telegraph Cove
De laatste dag in Telegraph Cove was weer aangebroken. We wilden nog graag de omgeving gaan verkennen, en besloten een wandeling te maken naar een uitzichtpunt die vanaf onze camping vertrok. Het zou een tocht zijn van 1 uur naar boven en daarna weer 1 uur terug naar beneden. Het was een trickie klim dwars door het dichtbegroeide bos heen. Gewapend met berenspray en onze luide stemmen gingen we de uitdaging aan. De wandeling was vooral moeilijk omdat het pad niet altijd duidelijk was, en je letterlijk overal overheen kon vallen. We moesten over bomen klimmen, ons langs modderpaden manoeuvreren en ondertussen blijven praten tegen de beren. Het uitzicht was het allemaal waard! Tom en ik kwamen als eerste aan. Het uitzichtpunt was een klein natuurlijk plateautje, waar 1 bankje op geplaatst was. Meer dan 10 mensen konden er echt niet staan. We genoten van zo’n 15 minuten doodse stilte voordat de rest van de groep ons vergezelde.

De planning was om uiterlijk 15:00 weg te rijden zodat we voor het donker zouden aankomen in Nanaimo. Onvoorziene omstandigheden (lees: het kwijtraken van mijn moeders vest ergens op de wandelroute) zorgde voor een later vertrek. Om 17:00 reden we pas weg. Onderweg aten we bij een McDonalds in de Wallmart. Een hele nieuwe ervaring. Hier bestelde ik de (natuurlijke enige) vegetarische optie. Ik werd echter verrast door wel iets heel bijzonders: blijkbaar kreeg ik precies wat ik bestelde. De ‘No Meat Bic Mac’ (de enige vega optie die ze aanboden) was letterlijk een broodje met saus, maar zonder vlees. Geen vegaburger, niks. Alleen brood met saus. Iedereen moest natuurlijk erg lachen (including me), maar toch wel jammer dat er nog steeds niet in alle westerse landen een goed alternatief is voor vegetariërs en veganisten.
We kwamen in het donker aan op onze camping. De volgende dag namen we de ferry richting het vaste land, en reden we door naar Whistler. Eén camper reed naar Vancouver airport om de koffers op te halen. Jammer genoeg kwamen we er snel achter dat die kwijt waren en waarschijnlijk nog steeds in Frankfurt lagen. Deze vakantie zouden we geen koffers meer krijgen…
23-07-2022
Dag 13 Whistler
Vandaag gingen we raften! Om half 10 stonden we klaar in wetsuit, zwemvest, helm en peddel klaar voor het avontuur. Na het oefenen op Green lake konden we de rivier (Green River) af. Dit ging vrij soepel (al zeg ik het zelf). Onze gezellige (vrouwelijke) instructeur maakte er een gezellig tochtje van.
In de middag splitse we op: Tom en ik gingen een obstacle course doen, Wietske en Marlo een lange wandeling maken en mam en pap gingen op een andere plek hiken in Whistler. Tom en ik waren al échte pro’s. In volle snelheid vlogen we door het parcour. Het was super leuk! Stiekem ook erg lekker om even met z’n tweetjes weer te zijn.

We waren al vroeg klaar, dus besloten we nog even Whistler te gaan verkennen. En dát was leuk! We begonnen met een ijsje, gingen daarna nog op zoek naar wat hike kleding voor Tom en gingen daarna daarna we het dorpje verkennen. In 2010 waren de olympische winterspelen gehouden in Whitsler en de sfeer hing nog in het plaatsje. Aan de noordkant van het dorp lagen de pistes inclusief funpark: deze waren in de zomer omgebouwd als mountainbike funpark. Tientallen mountainbikkers vlogen hier doorheen inclusief jumps, scherpe bochten en tricks. Een enorm spektakel! De skipoortjes stonden ergens random midden op een pleintje. Om het af te maken kwam een random zwarte beer ook nog over de ‘pistes’ lopen.


24-07-2022
Dag 14 Whistler

Vandaag gingen we hiken. Na het nodige afstemmen besloten we met de Peak to Peak te gaan lopen. In het dorp moesten we een kaartje kopen om met de gondel omhoog te gaan naar Blackcomb mountain (of andersom, en omhoog naar Whistler mountain). We konden echter de helft van de kosten besparen als we halverwege de gondel pas opstapte. Dat betekende wel een wandeling van circa 5 km met een stijging van 600 meter. Een behoorlijke klim dus! Natuurlijk deden we dit, want 43 dollar per persoon uitsparen is wel de moeite waard. Dus wij liepen met z’n 6en richting de trail. Deze trail had een toepasselijke naam, namelijk ‘The Big Burn Trail‘. Iedereen liep op zijn eigen tempo. Wiets en Marlo voorop, Tom en ik erachteraan en pap en mam achter ons. Het was een ‘big burn‘ inclusief een ”big sweat‘, maar we hebben het gehaald! Tom en ik stapte in de gondel naar de bovenkant van de Blackcomb mountain. Vanaf hier wilde we wat gaan wandelen, waarna we de gondel (Peak to Peak) naar de andere top van Whistler Mountain zouden nemen.

Dit plan viel echter al snel in het water. Aangekomen op de berg werden we gelijk weer naar beneden gestuurd. De liften gingen dicht omdat er in Whistler een shooting was geweest (waarschijnlijk door de mavia). Iedereen moest de berg af. Ik had alleen nog tijd voor een snelle foto van het uitzicht (waar ik voor moest rennen). Daar gingen de mooie plannen. Tijdens de lift naar beneden hadden we nog wel een gelukje: een moederbeer met 2 welpen stonden onder de lift te zoeken naar eten. Halverwege stond ook nog een eenzame beer te grazen. Hier stonden pap en mam. Die waren net aangekomen bij de gondel en mochten niet eens meer omhoog…
In het dorp haalden we een ijsje. Dat hadden we wel verdiend vonden we! We beloten daarom nog een bezoek te brengen aan de Brandywine falls. Echt een prachtige waterval! Daarna besloten pap, wietske en marlo nog een duik te nemen bij een nabijgelegen meer. Tom en ik jammer genoeg niet. Wij hadden geen geschikte kleding mee. Een bijzondere dag dus, waarin veel is gebeurd.
25-07-2022
Dag 15 Gold fever
Vandaag was een mooie dag. We reden vanuit Whistler richting onze camping 40 km boven Clearwater. Dit is een perfecte uitvalsbasis voor een bezoek aan Wells Gray Provincial Park. Tijdens de route was het landschap binnen 2 uur totaal veranderd: van het bergachtig en bosrijke gebied van Whistler naar het dorre en zandheuvelachtige landschap rond Cache Creek. Onderweg hadden we een leuk intermezzo. We stopte namelijk bij de historische Hat Creek Ranch.

Na een snelle (maar erg lekkere) lunch in het restaurant van de ranch gingen we ons op de ranch wagen. Het was 33 graden en daarmee enorm warm in dit dorre landschap. Het had wel iets weg van Texas. De ranch is een lange tijd beschikbaar geweest voor goudzoekers, waar ze voor 1 dollar per nacht konden slapen (in die tijd gelijk aan ongeveer 130 dollar nu). Maar het was het waard, want in deze regio is bizar veel goud gevonden! Onze gids vertelde dat in het begin er wel zo’n 170 pond goud in 2 dagen werd gevonden.


Op de ranch hebben we in waterbakken gezocht naar goud en mooie stenen (en die hebben we ook zeker gevonden!!) en leerden we veel over de geschiedenis van deze ranch en de omgeving. In het huis werden we rondgeleid door een Canadees, geheel in thema in cowbow kleding. Het was super leuk! Na het bezoek van de ranch werd de tank weer gevuld en werden boodschappen ingeslagen. De komende 2 nachten verbleven we op de Helmicken Falls Lodge and Campground.
26-07-2022
Dag 16 Wells Gray
Vanwege de hitte besloten we om vandaag geen uitgebreide klim wandeling te maken. Na rustig opstaan zijn we daarom de Helmicken Falls Trail gaan lopen: redelijk vlak, volledig in de schaduw en met als beloning een prachtige waterval. Deze waterval konden we ook zien vanaf een uitzichtpunt aan de andere kant van de waterval. Hier kon je gewoon naartoe lopen.

De wandeling vond ik vrij saai. Het was een smal bosweggetje waar je niet naast elkaar kon lopen en met weinig uitzicht. We liepen langs de rivier die uiteindelijk zou uitmonden in de waterval, waardoor we wel wat verkoeling kregen tijdens de wandeling. Het saaie pad werd echter ruim gecompenseerd door de práchtige waterval. Een regenboog kleurde permanent vanwege de stoom die vrijkwam door de kracht van het water. Adembenemend… Om 15:00 kwamen we terug. Tom en ik besloten bij de camper te blijven, zo min mogelijk te bewegen en ons in de schaduw te verbergen. Tussendoor hebben we ons koud afgedoucht dus overal best een goede middagbesteding. De rest besloot naar Clearwater lake te rijden (45 minuten heen en 45 minuten terug) voor een verfrissende duik.

De volgende dagen staan weer een aantal hoogtepunten op de planning: we rijden namelijk eindelijk Alberta binnen en bezoeken daar de Canadian Rockies!
Meer verhalen over Canada?
Hier vind je al mijn artikelen over Canada! Of lees direct mijn vorige reisverslagen:
- REISUPDATE #3 | OVERWELDIGE NATUUR EN GRIZZLYBEREN
- REISUPDATE #2 | ORCA’S EN HELE HOGE BOMEN
- REISUPDATE #1 | MET DE FAMILIE NAAR CANADA