12-03-2019. In het holst van de nacht was het tijd om op te staan. Vandaag werd een actieve dag, en werden er maar liefst twee bergen beklommen: de Sigiriya en Pidurangala. Bij de Sigiriya beklim je vele steile trappetjes in een korte tijd, en op de Pidurangala moet je gaan klauteren over de rotsen. Beide bergen waren anders, en beide waren de moeite waard. Topdag!
Het beklimmen van de Pidurangala
In de vroege ochtend ging om half 4 de wekker. Met kleine oogjes stapten we met z’n drietjes de auto in, en reden in een half uur richting ons nieuwe avontuur: het beklimmen van de (relatief onbekende) Pidurangala. Deze berg ligt recht naast Sigiriya (leeuwenrots) en is voor maar 500 roepie (zo’n 2,50) te beklimmen. In het pikkedonker kwamen we aan, en begonnen aan onze klim. Het eerste stuk was goed te doen, alhoewel de oude monnikenpaden onregelmatig en stijl waren. Dit was dus nog best lastig omdat er geen licht was behalve van onze zaklantaarn. Een zwerfhondje liep met ons mee met het grootste gemak, maar verliet ons later voor wat snellere wandelaars. Na zo’n 3 kwartier klauteren hadden we het eerste deel van de wandeling erop zitten, en toen begon het avontuur pas echt. De monnikenpadden hielden namelijk op, en voor ons lagen verschillende grote rotsen en takken in onze weg. Klauteren dus. In het donker klommen we op de grootste rotsen, en trok ik moederlief met me mee. Helemaal bezweet kwamen we toch eindelijk aan bij de top! De leeuwenrots zagen we al grootst liggen, maar het was nog steeds donker. We zochten een mooi plekje uit, en haalden ons aangeschafte Sri Lankaans fruit tevoorschijn. Met de lekkerste banaan ooit konden we toen genieten van natuurs dagelijkse mooiste verschijnsel: de zonsopkomst.
Zonsopkomst vanaf de Pidurangala
Heel langzaam kwamen de eerste lichtstralen. De zonsondergang gaat in Sri Lanka erg snel altijd, maar de zonsondergang duurt altijd een tijdje. Genoeg tijd voor genieten dus. Hoe meer lichtstralen het land bedekte, hoe beter we zagen op wat voor een geweldige plek we zaten. Het uitzicht was werkelijk waar indrukwekkend, en het liedje van Imagine Dragons ‘On top of the world’, was erg toepasselijk voor dit spektakel.
De zon was op, en er kwamen steeds meer mensen naar de top. De leeuwenrots glinsterden tegenover Pidurangala, en het uitzicht was overal even mooi. Time to explore. Ik liep de hele top af, en vond prachtige verborgen plekjes om te genieten van het uitzicht. Ik ging zitten, en genoot.
Rond een uur of 8 besloten we weer naar beneden te klimmen. De paden zagen we nu goed, dus in verhouding was het een stuk makkelijker. De rotsen afklauteren was nog steeds pittig, maar ging uiteindelijk prima. Na een uurtje stonden we weer beneden, en mochten we de lekkere coole auto weer in met airco. Nu hadden we eindelijk even een ochtendje/middagje niks. Lekker ontspannen bij het zwembad, en foto’s bekijken van al onze avonturen.
De sigiriya beklimmen
Om 3 uur kwam Lucien ons weer ophalen. We hadden namelijk ook nog de leeuwenrots op onze planning staan. Eerst haalden we een broodje bij de rijdende bakker (tuktuk), en daarna reden we door naar ons volgende avontuur. Om half 4 kwamen we aan, en merkte direct dat Sigiriya vele malen toeristischer was dan de Pidurangala. De sigiriya is niet zomaar een berg, maar eigenlijk een paleis. Duizenden jaren geleden heeft de keizer een paleis boven op deze prominente rots geplaatst, en versierd met prachtige Royal Gardens eromheen. Omdat het om half 4 nog erg warm was, besloten we eerst het museum te verkennen. Hier leerden we veel over de geschiedenis van Sigiriya, en waren onder de indruk van de geweldige rotsschilderingen die over de rots verspreid zijn aangelegd. Na het doorlopen van de Royal Gardens was het toch eens tijd om die rots te beklimmen. In drie kwartier hebben we honderden treetjes beklommen en zijn we 300 meter gestegen. Mijn kuiten gaan weer branden als ik eraan terug denk. Maar uiteindelijk was het zo vreselijk de moeite waard! De leeuwenrots is net wat hoger dan de Pidurangala, en het uitzicht is daarom vergelijkend. Prachtig dus. Boven deze berg hebben we de zonsondergang bewonderd voordat we weer naar beneden klommen van de trappetjes.
Na deze twee grote bergen, hadden wij ook grote honger. In een schattig restaurantje met Traditioneel Sri Lankaans eten, genoot ik van Garlic Prawns met rijst. Heerlijk gegeten, en heerlijke dag.
Meer lezen over mijn avonturen? Lees ook over Wilpattu, Anuradhapura en Minneriya,
